Casas vacías By Brenda Navarro

Uy, la gente pregunta, ¿y por qué lees eso si vas a sufrir tanto?
Yo digo: por eso.
No se puede cerrar los ojos ante la realidad tan terrible de tantas familias, y ante la ignorancia tan tremenda de otras más.
Un libro doloroso y urgente, que honra a esos niñitos, víctimas de la estupidez de otros.
Una escritura muy brutal.
Muy. ebook “¿Por qué los llaman desaparecidos y no se atreven a llamarlos muertos? Porque los muertos somos los que buscamos, ellos siempre, siempre seguirán vivos”.

“Qué barbaridad” es la primera frase y la que más me retumba cuando pienso en “Casas vacías”. Hay libros para los que simplemente no tengo palabras, o al menos no las adecuadas y mucho menos las que le hagan justicia, así que permitidme que lo resuma todo con un: leed a Brenda, por favor.
Simplemente BRUTAL. El relato más crudo, más inolvidable y más desgarrador que he leído jamás sobre la maternidad. ebook Τρομερό δεν είναι που ο Άγιος Βασίλης φοράει κόκκινα ρούχα και έχει γενειάδα; Δεν φτάνει δηλαδή που δεν υπάρχει, ντύθηκε και με στολή η ανυπαρξία του. Ποιος να το σκέφτηκε πρώτος και όλοι εμείς χρόνια μετά το λέμε στα παιδιά μας, βάζουμε κόκκινες στολές και φοράμε ψεύτικες άσπρες τρίχες στα πρόσωπά μας για να κρατήσουμε ζωντανή την ιστορία;

Ποιος το σκέφτηκε πρώτος ότι οι μανάδες είναι αγίες; Γυναίκες που νιώθουν ευλογημένες καρποφορίζουσες, έτοιμες να θυσιάσουν τα πάντα για τα παιδιά τους, να υπηρετήσουν χωρίς να περιμένουν ανταπόδοση, υπομένοντας πολλά και αφιερώνοντας τους εαυτούς τους σε μικρούς θεούς; Και αιώνες μετά εξακολουθούμε να ντυνόμαστε με τον ιερό και τέλειο μανδύα της μητρότητας και νιώθουμε ενοχές κάθε φορά που ξεφεύγουμε απ αυτό που αναμένεται, κάθε φορά που κάνουμε μαλακία, γιατί οι άνθρωποι κάνουν συχνά μαλακίες και οι μητέρες είναι άνθρωποι. Και κάνουν μαλακίες.

Μια γυναίκα χάνει το παιδί της στην παιδική χαρά. Δεν ήταν μια ευτυχισμένη μητέρα, τη δυσκόλευαν οι ευθύνες, την περιόριζε ο γάμος της. Δεν πρόσεχε το παιδί της γιατί κοίταζε το τηλέφωνο περιμένοντας μήνυμα από τον εραστή της. Κακή. Κακή μητέρα. Μια άλλη γυναίκα λαχταρούσε να γίνει μητέρα αφού όλες της οι ξαδέρφες είχαν παιδιά και εκείνη γιατί όχι, προσπαθούσε με κόλπα να ξεγελάσει τον σύντροφό της, γιατί να μην έχει ένα κοριτσάκι να φτιάχνει τα μαλλιά του δηλαδή και άλλες έχουν, εκείνος όμως αρνείται να την τιμήσει με το ακριβό του σπέρμα κι αυτή αρπάζει ένα παιδί από μια παιδική χαρά για να έχει ένα δικό της. Να γίνει μητέρα.

Ρεαλιστικές, ειλικρινείς, ζωντανές περιγραφές σκοτεινών πλευρών της μητρότητας που υπάρχει ανάγκη να φωτίζονται συχνότερα από γυναίκες συγγραφείς. Όχι για να καταρριφθεί κάτι, η μητρότητα βιώνεται πολύ διαφορετικά από την καθεμία μας και κάθε βίωμα δεν χαρακτηρίζεται απαραίτητα από απολυτότητες και άκρα, αλλά για να ακούγονται όσο το δυνατόν περισσότερες εκδοχές του ρόλου αυτού και καμιά να μη νιώθει ανεπαρκής προσπαθώντας να χωρέσει κάπου. Δεν φτάνει δηλαδή που υπάρχουμε, να φορέσουμε ντε και καλά τον ίδιο μανδύα για να κρατήσουμε την ιστορία; Ας την ξαναγράψουμε, τόσα ωραιότατα ντεσέν υπάρχουν...

4,5* γιατί κάτι μου έλειψε από το τέλος. ebook Se trata, en todo caso, de una novela incómoda. Incomodísima. Incómodos el amor, las relaciones de pareja, la maternidad, la familia, el sexo: incómodo el yo. El yo y su violenta relación con los otros. La casi absoluta oscuridad en la que nos sumen los relatos de las personajas de esta novela: una mujer que se define a sí misma como una estafa de madre, otra mujer que se dice a sí misma nunca confíes en tu propia madre, una mujer que piensa que las hijas siempre pagan mal, otra mujer que se describe como la loca desquiciada que siempre fui. ebook Ενθυμούμενη τον νεότερο εαυτό μου, αν τον ρωτούσε κάποιος ποιος ήταν το όνειρο ζωής μου θ’ απαντούσε: να γίνω μάνα. Στις ερωτήσεις Μαρία πως βλέπεις τη ζωή σου μετά από 5 χρόνια η απάντηση ήταν με παιδί. Αυτό ήταν το ένα και μοναδικό plan A και δεν ήθελα ν’ ακούσω για κάποιο άλλο. Ήταν μάλιστα τέτοια εμμονική η πίστη μου σε αυτό το σχέδιο, άσχετα αν μεταξύ μας δεν έφτασα ποτέ πολύ κοντά σε αυτό, ούτε το προσπαθούσα και ιδιαίτερα, που θα μπορούσα να κλαίω για ώρες βλέποντας καρότσια με μωρά και τις μαμάδες τους να τα σέρνουν από πίσω. Εγώ πότε θα αποκτήσω το δικό μου, αναρωτιόμουν. Και δεν ερχόταν και απογοητευόμουν και θύμωνα ότι δεν το ξανασκεφτώ ποτέ και την επόμενη μέρα πάλι θα έλιωνα στη θέα ενός μωρού. Αργότερα, όταν η ζωή πλέον άρχισε να μου δείχνει το πιο σκληρό της πρόσωπο όπου χάρη σε μια σειρά προσωπικών προβλημάτων έβλεπα ότι η ζωή μου δεν είχε προχωρήσει όσο των άλλων και ένιωθα ότι έχω μείνει πίσω στα πάντα, η επιθυμία έγινε ακόμα μεγαλύτερη. Και αυτό άρχισε να με πιέζει και να με κάνει τόσο δυστυχισμένη. Για μένα η μητρότητα ήταν φως, το φως που θα ερχόταν για ν’ αλλάξει τη ζωή μου και να την κάνει πιο όμορφη. Κάπου εκεί έγινε η στροφή 180 μοιρών. Άρχισα να συνειδητοποιώ με πολλή προσπάθεια ότι η ζωή μπορεί να μη σου φέρνει στο πιάτο το plan a σου, μπορείς όμως να βρεις ένα plan b το οποίο δε θα μοιάζει με το plan a αλλά θα είναι εξίσου γοητευτικό και θα σου ταιριάζει. Άρχισα με κόπο να συνειδητοποιώ ότι η μητρότητα δεν ήταν απλά να πλέκω πλεξούδες στα μαλλιά της κόρης μου, να περιφέρω περήφανα καρότσια στα πάρκα και ότι η ζωή μιας γυναίκας δεν ολοκληρώνεται επειδή έγινε μητέρα. Δανείζομαι ένα απόσπασμα από το βιβλίο «Βγάζεις κάλους απ’ το πολύ περπάτημα. Τα πόδια τα δικά μου, όμως είναι απαλά. Τα ρούχα μου πλέουν, έχω χάσει κιλά, μου περισσεύουν ρούχα, άνθρωποι, ώρες. Πότε θ’ αποφασίσω, επιτέλους, να πηδήξω από το παράθυρο; Ίσως πρέπει να παραδεχτώ ότι η θλίψη με βολεύει, επειδή είμαι εγωίστρια».
Η θλίψη με βολεύει….Αν με ρωτάτε σήμερα φτάνοντας σε μια ηλικία που για την σαθρή κοινωνία που ζούμε το να μην έχεις κάνει ήδη παιδί θεωρείται αποτυχία, δεν ξέρω αν θέλω να γίνω μάνα πια έστω όχι σε αυτόν τον κόσμο που κατήργησε τα όνειρα και τις επιθυμίες.
Αποφάσισα να μοιραστώ τη δική μου προσωπική ιστορία πριν μιλήσω για το συγκεκριμένο βιβλίο γιατί θεωρώ ότι είχε σημασία να περιγράψω τον ψυχισμό μου διαβάζοντας ένα βιβλίο που ουσιαστικά περιγράφει τα σκοτάδια της μητρότητας.

«Μια γυναίκα μπορεί να πιστεύει ότι υπάρχει υπερβολική ελευθερία στον αέρα και δεν παίρνει είδηση πόσο εύκολο είναι να δημιουργήσει την ίδια της τη φυλακή. Μια γυναίκα παύει να μεταναστεύει ακολουθώντας την προσυμφωνημένη πορεία. Μια γυναίκα βγαίνει από το πρώτο, το οικογενειακό κελί και σκοντάφτει, κάνει λάθος βήματα, αργοσαλεύει άτσαλα τα φτερά της και στρώνεται να φτιάνει φωλίτσες απ’ το καθετί. Μια γυναίκα αρχίζει να φωνάζει: Βάλε με στο κλουβί, άντε, άντε σου λέω βάλε με στο κλουβί. Εγώ αυτό το έκανα όταν σταμάτησα να παίρνω αντισυλληπτικά και ψιθύρισα στο αυτί του Φραν του καθαρού: Κηλίδωσε με, βρόμισε με από μέσα, μπες δυνατά, έτσι, ναι γέμισε με από εσένα, βρόμισε με, ναι».

Η Μπρέντα Ναβάρο με έναν κατ’ εμέ αριστουργηματικό τρόπο και με μια υποδειγματική ωμότητα χαρίζει στον αναγνώστη με μια σειρά λεπτομερέστατων περιγραφών, ένα μοναδικό αναγνωστικό ταξίδι στο οποίο ορίζονται ξανά τα όρια της θλίψης και βάση του είναι η ειλικρίνεια. Η γέννηση και ο θάνατος πάντα θεωρούνταν τα καίρια σημεία στη ζωή ενός ανθρώπου. Για την γυναίκα υπάρχει ένα ακόμα, αυτό της μητρότητας. Τι γίνεται όμως όταν μια γυναίκα δε θέλει πραγματικά να γεννήσει ένα παιδί; Η Ναβάρο μέσα από τα άδεια σπίτια, μιλάει για τους φόβους και τις δυσκολίες που κρύβει η μητρότητα και σου λέει το αυτονόητο ότι δεν βλέπουμε όλες οι γυναίκες τη μητρότητα με τον ίδιο τρόπο και ξέρεις τι; Είναι απολύτως οκ αυτό. Η μητρότητα είναι πόνος. Μάθαμε να ζούμε με την εικόνα ότι η μητέρα είναι υπεράνω όλων, ένας υπεράνθρωπος με τη μορφή Αγίας που κατοικεί στη γη και δεν έχει δικαίωμα να ορίσει η ίδια το σώμα της.
Τα «άδεια σπίτια» είναι η ιστορία δυο μανάδων χωρίς όνομα, δυο γυναικών γεμάτων με ενοχές που ζουν την μητρότητα με το δικό τους ξεχωριστό τρόπο. Η μία έγινε μάνα χωρίς να το θέλει. Κάποια στιγμή το παιδί της εξαφανίζεται. Η καρδιά της ραγίζει και εκεί που θες να συμπονέσεις ξεκινάει ένας πιο βαθυς εσωτερικός μονόλογος που σε τσακίζει.

«Και ο Ντάνιελ έκλαιγε, σαν ένας άντρας που ξέρει ότι μπορεί να φάει, να κοιμηθεί, να κλάψει ό,τι ώρα του καπνίσει, επειδή εμείς, μολονότι κουρασμένες και νυσταγμένες, τον προσκυνούσαμε. Τελικά, η αλήθεια ήταν ότι ο Ντάνιελ μεταμορφωνόταν στο νεκροφάγο όρνιοπου θα καταβρόχθιζε το χρόνο μας και θα μας έκανε να ιδρώνουμε αναδίδοντας την οσμή της αποσύνθεσης, που αφήνει πίσω της η ανθρώπινη ιδιότητα, όταν εξατμίζεται απ’ την κούραση, και ύστερα, για άλλη μια φορά, θα μας κατασπάραζε».

Η άλλη τσακισμένη, ζώντας και μεγαλώνοντας μέσα από κακοποιητικές σχέσεις και βία θέλει να γίνει μάνα, πιστεύοντας έτσι ότι θα φτιάξει τη ζωή της. Θέλει όμως στην πραγματικότητα να είναι μάνα; Δε νομίζω.
Εκφυλη βία, ρατσισμός, καταπίεση, κακοποιητικές συμπεριφορές, γυναικοκτονίες, ιστορίες εξαφανισμένων παιδιών που πλήττουν τη χώρα του Μιεξικού, είναι μερικά από τα θέματα που ξετυλίγει η συγγραφέας μέσα από τη φωνή των δύο αυτών γυναικών.

«Σκεφτόμουν μαζοχιστικά ότι το κορμί μου θα γινόταν η αντανάκλαση της ψυχικής μου κατάστασης, και περίμενα τις αρρώστιες ν’ αρχίσουν ν’ αναδύονται, ήμουν ωστόσο ανίκανη να κοιτάζω. Ακόμα και σήμερα, αποφεύγωτους καθρέφτες, δε μου αρέσει να βλέπω ποια είμαι. Μόλο που εκείνη την εποχή κατάλαβα ότι δεν ήμουν εγώ αυτή που κατοικούσε ετούτο το κορμί, δεν ήμουν παρά ένα σκεύος, ένα είδος άδειας αυλής, όπου έφταναν οι απόμακροι ήχοι της πόλης. Το άδειο και ζοφερό σπίτι που ουδέποτε κατοικήθηκε, παρά τημ καλή του κατασκευή. Ο λευκός ελέφαντας του παζαριού».

Μου έλειψε κάτι από το τέλος όμως με άγγιξε τόσο πολύ. Με διέλυσε ο τρόπος με τον οποίο η συγγραφέας δείχνει να κατανοεί τη θλίψη και τον πόνο καθώς και η δύναμη της να το αποδώσει στο χαρτί με τόσο εκκωφαντικό τρόπο. 5* ebook

Download Casas vacías

crudo y difícil, pero no lo puedes dejar de leer. Una historia vista desde los dos lugares opuestos. Una mujer que secuestra, y una madre que pierde a su hijo. Humanidad en todo su trágico esplendor. Buenísimo. ebook Wow.

Maternidad, abuso, sexualidad, impaciencia, dolor, frustración...
Esta novela es cruda y desgarradora. Hay tantas emociones al adentrarse en la voz de cada protagonista. Conforme avanzaba con la historia, seguía mostrando una cara de sorpresa y enojo.

El efecto mariposa en su máximo esplendor, ya que vemos una sociedad que desde pequeños nos va generando inseguridades, temores, y obsesiones. Y con el paso del tiempo, nos convertimos en una bomba emocional.

La intensidad de las páginas finales me hicieron soltar las lágrimas. Comprendí cada pensamiento, palabra e intención que buscaba expresar la autora.

Necesito leer más de Brenda Navarro, porque su pluma me pareció maravillosa.



ebook Que tremenda escritora he descubierto!
Su primera novela y ¡WOOOOOW! que inteligente y que valiente para plantear el lado oscuro de la maternidad de una manera tan magistral.
Vamos que tuve que volver a leer la biografía de la escritora, porque quien escribió esto debe ser una mujer brillante y muy preparada. ¡ y vaya que no me equivoqué!
Una novela brillante, desgarradora, cruda, realista, sacudidora, que te hace involucrarte con los personajes , inolvidable.
Imposible que te deje indiferente.
Lo terminé en una noche porque NO PUDE SOLTARLO.
Recomendable al 100%.
Lista para volver a leer otro libro de Brenda Navarro👌🏼. ebook Brutalmente real y crudo.
Un mismo hecho (el secuestro de un niño) abordado desde dos realidades, la de la madre que sufre por la ausencia de su hijo y la de la mujer que se lo lleva.
Escrito de una manera extraordinaria, Casas vacías toca temas como la maternidad, el miedo, la violencia, la pareja, entre otros. ebook ¿Qué somos ls mujeres más allá de la maternidad? Las madres en esta historia no tienen nombre, siempre son la mamá de Daniel, la mamá de Fran, la mamá de Leonel y es así como Brenda Navarro va describiendo con puntualidad y una narrativa llena de subtramas cómo una mujer puede o no ser madre.
Es una novela fuerte que ve otras maneras de ser madre, ve a las mujeres con imperfecciones, con dudas pero también las retrata vacías si no cumplen con las exigencias de serlo.
Me siento frustrada por no poder escribir todas las emociones que me hizo sentir este libro, pero definitivamente Brenda Navarro creó una novela real que no planea detenerse para ser delicada, ser madre no es perfección ni es lo que te define. ebook

Casas vacías habla del dolor de las mujeres ante la desaparición de un hijo y de su propia vida. Es una novela que también cuestiona la maternidad y abre la posibilidad de un diálogo sobre cómo se enfrentan las maternidades no solicitadas y que son impuestas socialmente. Casas vacías es la primera novela de Brenda Navarro y el primer libro editado por Kaja Negra. Es el primer paso de nuestro proyecto editorial. Casas vacías